4 Minuty
Projekt iMUGS2, w którym Instytut Łukasiewicz – PIAP jest jednym z kluczowych partnerów, otrzymał znaczące wsparcie finansowe z Europejskiego Funduszu Obronnego. To sygnał, że Unia inwestuje w europejską niezależność technologiczną i w interoperacyjne, autonomiczne systemy lądowe nowej generacji. Dla Polski i rodzimych firm to okazja do wzmocnienia pozycji na rynku obronnym i dalszego rozwoju kompetencji w zakresie sztucznej inteligencji, systemów C2 oraz odporności na walkę radioelektroniczną.
Czym jest iMUGS2 i dlaczego to ważne?
iMUGS2 to konsorcjum skupiające 29 partnerów z 15 krajów UE, którego celem jest stworzenie standardów i rozwiązań interoperacyjnych dla bezzałogowych systemów lądowych. Całkowity budżet projektu to około 55 mln euro, z których znaczna część pochodzi z EDF. Projekt ma przyspieszyć wdrożenie rozwiązań autonomicznych i zintegrowanych z systemami powietrznymi i załogowymi, zgodnych z wymaganiami NATO, m.in. z powstającym standardem STANAG 4817.
Polski wkład: PIAP HUNTeR
W centrum wkładu Polski znajduje się kołowy robot PIAP HUNTeR — prototyp rozwijany od około ośmiu lat. To ciężka platforma (ponad 4 tony, blisko 5 m długości) z napędem hybrydowym: generator prądotwórczy plus trakcyjne silniki elektryczne. Rozwiązanie zasilania pozwala na długotrwałą pracę oraz na niemal bezgłośne poruszanie w trybie czysto elektrycznym — cecha szczególnie istotna w operacjach rozpoznawczych i wsparcia piechoty.
Podstawowe cechy PIAP HUNTeR
- Napęd hybrydowy z trybem cichym (elektrycznym),
- Modularna architektura umożliwiająca integrację modułów uzbrojenia i sensorów,
- Możliwość montażu różnych gniazd uzbrojenia: karabiny maszynowe, wyrzutnie rakiet,
- Zastosowanie w roli logistycznej i ewakuacyjnej,
- Zaawansowane algorytmy autonomiczne i systemy planowania misji.
AI, autonomia i odporność na zakłócenia
iMUGS2 kładzie nacisk na autonomiczne funkcje oparte na sztucznej inteligencji, integrację z systemami dowodzenia (C2) oraz współpracę wielodomenową — ląd, powietrze i siły załogowe. Krytyczne w nowoczesnym konflikcie są także zabezpieczenia przed atakami elektronicznymi oraz silne szyfrowanie komunikacji. Doświadczenia z pola walki, np. wojny w Ukrainie, pokazują, że elektromagnetyczna i cybernetyczna odporność systemów jest równie ważna jak ich zdolności taktyczne.
Porównanie do globalnych trendów
Na świecie wiele państw inwestuje w autonomiczne platformy: Stany Zjednoczone rozwijają systemy UGV i roboty wsparcia logistycznego, a Izrael rozwija platformy obserwacyjne i uzbrojone moduły zdalne. Polski PIAP HUNTeR wyróżnia się jednak hybrydowym napędem i modularną konstrukcją oraz naciskiem na zgodność z normami NATO, co może ułatwić jego adopcję na rynkach europejskich, w tym w krajach bałtyckich — Lietuva i Lietuvos rinka to potencjalni odbiorcy zainteresowani interoperacyjnymi platformami, szczególnie w kontekście obrony regionalnej.
Zastosowania i przypadki użycia
Platforma HUNTeR została zaprojektowana do szerokiego spektrum zastosowań operacyjnych:
- Rozpoznanie i patrolowanie terenów zagrożonych,
- Wsparcie ogniowe i asekuracja piechoty,
- Ewakuacja rannych i zadania logistyczne w warunkach wysokiego ryzyka,
- Integracja z dronami i systemami powietrznymi w operacjach wielodomenowych.
Wpływ na polski rynek i użytkowników
Dla polskich przedsiębiorstw i instytucji obronnych projekt to impuls do rozwoju oprogramowania, algorytmów i produkcji komponentów. Oznacza to więcej zamówień dla producentów podwozi, elektroniki, sensorów i firm IT. Dla żołnierzy i służb technicznych konieczność szkoleń w języku polskim oraz dostępu do interfejsów i dokumentacji po polsku zwiększy komfort wdrożeń. Również partnerzy z regionu, od Vilniuje po Kaune, mogą korzystać z modularnych rozwiązań i lokalnych programów szkoleniowych.
Zalety i wyzwania
Zalety: interoperacyjność, modularność, odporność na zakłócenia, możliwość szybkiego skalowania produkcji w Europie. Wyzwania: certyfikacje, bezpieczeństwo łańcucha dostaw, standaryzacja oprogramowania i zapewnienie zgodności z NATO STANAG 4817. Sukces projektu będzie wymagał ścisłej współpracy przemysłu, nauki i wojska oraz testów w realnych warunkach poligonowych.
Co to oznacza dla Polski i regionu?
Wsparcie UE dla iMUGS2 pokazuje, że Warszawa może stać się ważnym graczem w europejskiej branży robotyki obronnej. Dla konsumentów cywilnych i firm z sektora technologicznego oznacza to transfer kompetencji do projektów cywilnych (np. robotyka logistyczna, autonomiczne pojazdy specjalistyczne). Dla Lietuva i innych krajów bałtyckich projekt może być źródłem interoperacyjnych rozwiązań dostępnych lokalnie — od Vilniuje po Kaune, współpraca i wspólne szkolenia zwiększą bezpieczeństwo regionu.
iMUGS2 i PIAP HUNTeR to nie tylko demonstracja technologii — to krok w stronę europejskiej suwerenności technologicznej, lepszej obronności oraz rozwoju lokalnego przemysłu. Dla Polski to okazja, żeby eksportować rozwiązania, szkolić kadry i stać się partnerem technologicznym w całej Europie.
Źródło: spidersweb
Zostaw komentarz